معنی بلبله داری در لغت نامه دهخدا

باده پیمایی ساقی دیگران را بوسیلۀ بلبله. (فرهنگ فارسی معین)

معنی بلبله داری در فرهنگ لغت هوشیار

باده پیمایی ساقی دیگران را بوسیله بلبله

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(نِ نَنْ دَ / دِ)

دارندۀ بلبله. ساقیی که با بلبله باده پیمایی کند. (فرهنگ فارسی معین)

(کُ بَ / بِ)

دکان داری. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
از آهنگری رست و سالار گشت
پس از کلبه داری سپهدار گشت.
اسدی

دارنده بلبله ساقیی که با بلبله باده پیمایی کند